​​​​​​​เล่าเรื่องผี^^

[Raksngbs]

เล่าเรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความซุกซน แล้วก็ค่อนข้างซุกซน กระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นออกจะที่จะเก่า แล้วก็แก่ไม่ต่ำลงยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่เรียน ที่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาอย่างนาน จึงไม่ประหลาดใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆแบบงี้ เกิดขึ้นแต่ไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งผองของโรงเรียน ถูกเก็บเอาไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องเว้นแต่อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรคุณครู เสริมแต่งอยู่ ที่ผนังคงจะเกือบๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งคนไหนกันแน่ที่เป็นครูสายการศึกษา ไหมใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งผู้ใดกันแน่ที่มีเซ้นส์ก็จะรู้ได้ในทันทีว่า ห้องพวกนี้มีพลังงาน บางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างทราบกันดีอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างจะน่าสยดสยอง อย่างมาก แต่ว่าดูเหมือนว่าด้วยความซุกซน ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบสาว ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวกลุ่มนี้ เปลี่ยนเป็นเรื่องตลกที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนหรือมาพูดเล่าเกินจริง จนมิได้คิดอะไรเยอะมากนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดแจง ปิดสถานที่เรียนไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับสหายๆเพื่อรอคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ หลังเลิกเรียน พวกเราได้ทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำต้องนั่งรอคอยครูที่บันไดข้างเวทีแม้กระนั้นอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงดนตรีไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องเล่าผี

เราทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน และความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้กล่าวว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ คุณครู อยู่ภายในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของพวกเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับกลายเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแม้กระนั้นเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ และก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้ในทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีวงมโหรีทั้งยังชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนเวลาเย็นที่สงัดเงียบของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่คนที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและเริ่มน่าสยดสยองขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆและก็สร้างอารมณ์มาปะทุ ให้กับเพื่อนฝูงๆต่างทุกคนเงียบกันหมด และต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนสตรี ในห้องเริ่มมีลักษณะอาการสั่นกลัว รวมทั้งร้องไห้ในทันที และผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันต้องมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่แท้ และก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม รวมทั้งได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้ายืนยันเลยว่า เพลงที่พวกเราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกเล่นเพลงขึ้น และรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่สามารถที่จะชี้แจงได้ เรื่องผี

แต่ว่าด้วยความไวลำพองของผม ที่ดูท่ายังคงตลกขบขัน กับเพื่อนพ้องหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากมายก่ายกองนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรแบบงี้ หรือ โลกสวยมาก นักผมเลยบอกเพื่อนไปว่าช่างเถิดหรอกพวกครู ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา เพราะว่าหอประชุมนั้น ค่อนข้างที่จะเงียบและก็เปลี่ยวมากมายนั่นเอง เล่าเรื่องผี

แม้กระนั้นดูอย่างกับว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนฝูงๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้แล้วก็สั่นกลัว แล้วก็ผมก็คิดในใจว่า ทำไมพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ด้วยบรรยากาศ ก็อาจจะรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นคงจะไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยเหมือนกัน 

แต่ต่อไป ราวๆ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่พวกเราได้ยินเสียงเพลงอยู่ๆกลอนประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา โดยทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องและด้วยความตื่นตระหนก พร้อมประตูห้องเปิดออกมาแม้ว่าปลอดคนอยู่ด้านในห้อง ซึ่งผมหันไปมองดูก็มองไม่เห็นใครกันแน่อยู่ด้วย อย่างเดียวกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดต่างโหวกเหวกโวยวาย แล้วก็กรีดกันด้วยความหวาดกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว แล้วก็ผมเป็นคนเดียวที่ดูเข้าไป ในห้องก็มิได้เห็นอะไรแต่ว่าอยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมทราบได้ทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างแน่แท้ และมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องเล่าผี

หลังจากที่มีเสียงกรีด รวมทั้งดังทั้งโรงเรียน จนกระทั่งทำให้พวกครูรวมทั้งอาจารย์ต่างพากันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นรวมทั้งเราก็ได้ ทำเล่าเรื่องราวทั้งผองให้ฟัง จนถึงทำให้คุณครูที่สถานศึกษานั้น ต่างมองหน้ากันรวมทั้งกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆเดี๋ยวพรุ่งนี้ พวกเราจะทำบุญสุนทานใหญ่กันดีกว่า...

ต่อจากนั้นพวกเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเกิดเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที และก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก แม้ครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน แล้วก็ไม่ยอมรับอาจารย์ทันทีทันใดหรือรวมถึงการขนของ หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็ควรต้องไปกันทีละคนจำนวนไม่น้อยอีกด้วย 

ต่อจากนั้นเรื่องราวกลุ่มนี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ ยังคงเล่ากันอยู่รวมทั้งเป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างไม่ต้องสงสัย เพราะว่าสหายกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง รวมทั้งประเด็นนี้ก็กลายเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เล่าเรื่องผี �������เล่าเรื่องผี