ฝึกฝนเดินลำพังถ้าเกิดไม่มีใครจะได้เดินด้วยตัวเองได้

[Hanako5]

กำแน่นเท่าใดก็สู ญ เ สี ย มากมายเท่านั้น

ดัง การกำทรายนั่นแหละ ยิ่งคุณกำแน่นทรายก็ร่วงออกจากมือมากเท่านั้นที่ควร

ถนอมควรทราบถนอม เพราะว่า เมื่อใดที่คุณ สู ญ เสียไปสิ่งนั้น คนนั้นบางทีอาจเป็นของล้ำค่าที่ทำให้


คุณเ จ็ บ ป ว ด รวมทั้งเศร้าใจที่สุดก็เป็นได้เมื่อใด ที่รู้สึกหมดหวังถ้าอย า กร้องไห้ก็


ร้องออกมาเถิดแต่เมื่อร้องจนหนำใจแล้ว ก็ต้องลุกขึ้นยืนยืด อีกครั้งให้ได้

ความซาบซึ้งชดเชยความผูกพันไม่ได้

ใครก็ตาม เพื่อนพ้องหรือคนแ ปลกหน้าคุณจำต้องทำความเข้าใจที่จะยิ้ม หากแม้ในใจจะร่ำไห้สะอื้น

สักเพียงใดเพราะว่ามนุษย์ทุกคนต่างมีความเห็นชรา จึงอย่ า ไปคาดหมายว่าจะมีผู้ใดกันแน่ดี

ต่อคุณโดยปราศจากเงื่อนไขถ้าเกิดใครสักคนไม่มีค่าเพียงพอให้ท่านถนอม ก็จำต้องฝึกปลดปล่อย

ฝึกวาง ฝึกฝนทิ้ง

อย่ า เลือกคบผู้ที่รูปพรรณสัณฐาน

ควรศึกษาที่จะสรรเสริญคนที่ความสามารถ รวมทั้งแม้คุณรู้สึกว่าตนเองสู้คนอื่นๆเขาไม่ได้อย่ า

ได้น้อยเนื้อต่ำใจ เพราะว่าคุณ ก็เป็นคนธรรมดาเสมือนคนอื่นๆทั่วๆไป

พ่อแม่คือผู้ที่รักรวมทั้งห่วงใยต่อคุณเยอะที่สุด

อย่ า คิดถึงท่านเฉพาะตอนไม่มีเงิน อย่ า คิดว่าในสายตาบิดามารดา คุณยังเป็นเด็ ก

อยู่เสมอเวลาอันนี้ก็ถูก ถูกในมุมของพ่อแม่แม้กระนั้นไม่สงส ารพ่อแม่เหรอ ที่มีลูกไม่รู้โตสักครั้ง

ไม่มีอะไรดังเดิม

เนื่องจากทุกสิ่งแปรไปทุกเมื่อทุกนาที อย่ า เอากรรมวิธีการเก่าๆมาจัดการกับปัญหา คนสองคน

รักกันบางทีอาจไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา อย่ า มัวแต่รำพัน อย่ า เอาแต่เรียกร้อง พราะ


สิ่งนี้บางทีอาจเป็นชนวนที่ทำให้คนสองคนห่างไกลกันมากยิ่งกว่าเดิม

แนวทางของชีวิตนั้นย า วไกล

ต้องทำความเข้าใจที่จะเดินลำพังบ้าง เผื่อวันใดที่คนอื่นๆไม่ได้สนใจคุณดังเดิม ก็ไม่ต้องเสียใจ

เพราะเหตุว่าทุกคนต่างมีเส้นทางของชีวิตที่จะต้องเ ดินเหมือนกัน ไม่มีใครเดินเคียงคู่คุณไปจนถึง

จุดหมายปลายทาง อย่ า ให้คนไหนผู้ใดผู้หนึ่งหรือเรื่องราวใดเรื่องราวหนึ่ง กลายเป็นทั้งหมดใน

ชีวิตคุณความโชคร้ายของผู้คน ถือกำเนิดขึ้นจากการไม่ชอบที่จะอยู่เพียงลำพัง
พึ่งพาตัวเอง
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13363/