ประวัติหนังโป๊ญี่ปุ่น AV

[Marinas]

อุตสาหกรรม หนังผู้ใหญ่(Adult Video หรือ AV ต่อไปจะเรียกว่าเอวี) ของญี่ปุ่น เริ่มต้นจากการเกิดของหนังประเภทพิงค์ฟิล์มของญี่ปุ่น เดิมทีหนังเหล่านี้ได้ร ับอิทธิพลจากหนังขายเซ็กส์จากตะวันตก หนังที่ผลิตมีทั้งใช้ฉากเซ็กส์มารับใช้เนื้อหาต่างๆ เช่นเรื่องการเมือง และเน้นเรื่องราวเชิงสังวาส แต่ต่อมาก็ได้เกิดผู้กำกับจำนวนหนึ่งที่ทำหนังเน้นฉากร่วมเพศเหล่านี้มาก ขึ้น ต่อมาก็ได้ขยายไปยังวงการวิดีโอเทป และกลายเป็นอุตสาหกรรมในที่สุดในยุค 80-90s ตามการเติบโตของอุตสาหกรรมวิดีโอที่มีราคาถูกลง และทำให้ถูกผลิตหนังที่เน้นการยั่วยุทางเพศอย่างเต็มรูปแบบมากขึ้น

ใน ยุคเริ่มแรกนักแสดงมีไม่มากนัก แต่ต่อมาด้วยความต้องการที่สูงขึ้น หนังเอวีจึงกลายเป็นอุตสาหกรรม มีการตระเวณหานักแสดงโดยเฉพาะนักแสดงหญิงมาเล่นคล้ายโมเดลลิ่ง ไปจนถึงทาบทามจากที่ต่างๆ อย่างวงการบันเทิงประเภทนักแสดงหญิงที่ไม่มีโอกาส หรือนางแบบชุดว่ายน้ำ จากเดิมที่มีโมเสคปิดหนาจากกฎหมายที่ห้ามเห็นอวัยวะเพศทั้งชายหญิง ก็ทำโมเสคให้บางขึ้น มีเนื้อหาที่หลากหลายขึ้นในทุกรูปแบบเพื่อตอบสนองรสนิยมทางเพศที่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นหนังแนวโอนานิ(หนังที่เน้นฉากสำเร็จความใคร่ตนเองของฝ่ายหญิง ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในตระกูลย่อยของหนังเอวีที่บุกเบิกความนิยมได้ สำเร็จ) รูปร่างที่ต่างกันของนักแสดง, การเน้นบางส่วนของร่างกายโดยเฉพาะ, การประกอบโอษฐ์กาม หรือการปล่อยสารคัดหลั่งที่ใบหน้านักแสดงหรือที่เรียกว่า บุคาเกะ ซึ่งฉากต่างๆ ได้รับอิทธิพลจากหนังสำหรับผู้ใหญ่จากตะวันตก แต่ก็ถูกดัดแปลงจนมีลักษณะเฉพาะแบบหนังเอวีญี่ปุ่นในที่สุด รวมไปถึงการตามกระแสนิยมของยุคสมัยอย่างทันท่วงที เช่น การทำหนังที่ดัดแปลงลอกเลียนแบบซีรี่ส์ หรือมังงะชื่อดังของญี่ปุ่น

จุด เปลี่ยนสำคัญที่ทำให้เกิดการเติบโตจนอาจเรียกว่าเป็นยุคทองของวงการหนังเอวี เกิดในราวยุค 90s ซึ่งทำให้อุตสาหกรรมเติบโตขึ้นในหลายภาคส่วน ที่มาจากปัจจัยของบริษัทใหม่ๆ อย่าง Soft on Demand ในปี 1995 ที่ปฏิเสธการควบคุมของสมาคมจริยธรรมแห่งวิดีโอญี่ปุ่น (Nihon Ethics of Video Association หรือ NEVA ) ที่ควบคุมการปิดโมเสคหนาทึบในหนังเอวี ให้บางขึ้น ซึ่งเปิดให้เกิดเนื้อหาและภาพที่หลากหลายกว่างานเดิม / การเกิดของแผ่นรับข้อมูลดีวีดีที่สามารถรับข้อมูลได้มากขึ้นแบบดิจิตอล ให้รายละเอียดภาพที่คมชัดกว่าเดิม รวมถึงการวางขายกล้องวิดีโอสำหรับถ่ายลงดีวีดี ทำให้สื่อใหม่มาแทนวิดีโอในที่สุด และโฮคุโตะ โปรดักชั่น ที่ก่อตั้งในปี 1999 พร้อมวางขายและเช่าหนังเอวีผ่านออนไลน์ จนกลายเป็นแหล่งหนังเอวีที่ใหญ่ที่สุดอย่าง DMM - Digital Media Mart

การ เติบโตทางยอดขายนี่เองที่ทำให้อุตสาหกรรมมีกิจกรรมและข่าวมากมายไม่ต่างจาก วงการบันเทิงย่อยๆ ที่มีกลุ่มคนดูของตนเอง ตั้งแต่การให้รางวัลหนังและดารานักแสดงเอวี, การพบปะแฟนๆ ของนักแสดงสาวไปจนถึงการปั้นนักแสดงเหล่านี้ให้เป็นวงเกิร์ลกรุ๊ป หรือมีงานแสดงซีรี่ส์โทรทัศน์ช่วงกลางคืน, การลงโฆษณาบนป้ายบิลบอร์ดขนาดใหญ่เพื่อเปิดตัวนักแสดงดาวรุ่ง ไปจนถึงการทาบทามนางแบบชื่อดังโดยอ้างว่าให้ค่าจ้างสูงลิบ

อย่างไรก็ตามแม้จะมีนางแบบหนังเอวีเข้าวงการมามากมาย แต่ธุรกิจนี้ก็มีลักษณะด้านมืดอยู่มาก ... ตั้งแต่การผูกขาดของธุรกิจที่มีสองบริษัทใหญ่ๆ ในวงการนั่นคือ โฮคุโตะ โปรดักชั่น(อาทิ S1, Attackers, Moodyz, Ideapocket) และ Soft on Demand(อาทิ SOD Star, Dandy, IEnergy, Deeps) ซึ่งผลิตหนังออกมาในตราอื่นๆ หลากหลายกันไป มีปริมาณเหนือกว่าบริษัทอื่นๆ อย่างมาก และตัวนางแบบหรือคนแสดงก็ยังถูกปกปิดชื่อจริงเสมือนเป็นเรื่องต้องห้ามใน สังคมที่คนในสังคมยังไม่ยอมรับอยู่ดี และหลายคนก็มักวนเวียนอยู่กับ Sex industry หลังจากพ้นจากอาชีพดังกล่าวก็วนเวียนในการค้าประเวณีรูปแบบต่างๆ กันไป

หลาย ปีมานี้เองวงการ AV ของญี่ปุ่นว่ากันว่าพ้นยุคทองไปแล้ว โดยรวมอาจมีกิจกรรมต่างๆ ที่ยังดูสร้างความคึกคักอยู่ตั้งแต่กิจกรรมย่อยๆ พบปะแจกลายเซ็นแฟนผู้ซื้อ ไปจนถึงจัดการประกวด AV Open แต่ในอีกด้านก็เห็นได้ชัดว่ามีข่าวเรื่องการขาดแคลนนักแสดงชาย หรือการเข้ามาแสดงเพียงระยะสั้นของนักแสดงหญิงจำนวนหนึ่งเพื่อหารายได้ และเลิกอาชีพอย่างรวดเร็ว แสดงให้เห็นว่าเป็นวงการที่ไม่ยั่งยืน ยอดขายก็น่าจะตกเพราะการดาวนโหลดแบบผิดกฎหมายฟรีๆ จนเห็นได้ชัดว่าเนื้อหาที่มีความหลากหลายเริ่มลดลง และความสร้างสรรค์เริ่มตีบตันอีกด้วย